Η μεγαλύτερη αντίδραση στο κατεστημένο

Είναι ανίερο πάντως και ανέντιμο να εκμεταλλεύονται κάποιοι τα όνειρα των νέων μας. Είναι ανεπίτρεπτο να εκφράζουν τα παιδιά μας τις αγωνίες τους με πέτρες και ξύλα και όχι με νεράντζια. Οι βανδαλισμοί σχολείων, πανεπιστημίων και καταστημάτων δεν βοηθούν στη λύση των θεμάτων τους. Αυτά είναι ψευτομαγκιές και όποιοι δεν τα καταδικάζουν είναι συνυπεύθυνοι. Η αγριότητα, η βαρβαρότητα, η καταστρεπτικότητα δεν είναι ίδιον της ελληνικής νεολαίας μας. Όμως μία νεολαία που κανείς αληθινά δεν την προσέχει, δεν την ακούει και δεν την αγαπά έχει δικαιολογημένα παράπονα. Φοβούμενοι μην κάνουμε τα παιδιά ρατσιστές, δεν τους μιλήσαμε με θέρμη για την αγνή πατριδοφιλία, τον ηρωισμό, τη θυσιαστικότητα, την αλληλεγγύη, την πατριδογνωσία. Ως προοδευτικοί θελήσαμε να μη μιλήσουμε για Χριστό μη γίνουν φονταμελιστές, θρησκόληπτοι, φανατικοί και οπισθοδρομικοί. Δίχως όμως βαθύ νόημα βίου και θολά νερά των εξαρτησιογόνων ουσιών, τον πανσεξουαλισμό, τη χρηματολαγνεία και τα συναφή. Η παιδεία δεν είναι πραγματική εκπαίδευση αλλά παιδεμός και άγχος. Εμείς ποιοι είμαστε για να αποδώσουμε ευθύνες; Υπάρχουν οπωσδήποτε ευθύνες σε αδιάφορους γονείς, σε οκνηρούς δασκάλους, σε ανίδεους επιθεωρητές, σε αυστηρούς κληρικούς, σε προχειρολόγους πολιτικούς. Συγχωρήστε με, μα τα δάκρυά τους τα βρίσκω κροκοδείλια. Καταδικάζουν επιπόλαιους κουκουλοφόρους οι μασκοφόροι υποκριτές. Πρόκειται για λίαν λυπηρή κατάσταση. Καλούμεθα όλοι να ξεμασκαρευτούμε. Είναι ανάγκη να μιλήσουμε με ειλικρινή αγάπη. Όχι χαϊδεύοντας πάθη, κολακεύοντας δολιότητες και παραβλέποντας λάθη. Τα παιδιά δεν θέλουν να τα κοροϊδεύουμε και να τα εξαπατούμε. Όμως νομίζω ότι και τα παιδιά έχουν ευθύνες. Όταν τους δίνουμε το δικαίωμα να ψηφίζουν, θα πρέπει να είναι υπεύθυνοι. Δυστυχώς, σε μέρος της νεολαίας μας επικρατεί η ασέβεια, η αγένεια και η αδιαφορία. Είναι γνωστοί οι καθημερινοί παρασυρμοί μας. Η μεγαλύτερη αντίδραση στο κατεστημένο είναι η επιμέλεια στη μόρφωση, η άρνηση του ψεύδους, η διατήρηση του ενθουσιασμού, η επιλογή του ιερού και του ωραίου, η πρόσληψη του ουσιαστικού. Παρά τα όσα λέγονται, πιστεύουμε ότι η ελληνική νεολαία διατηρεί ακόμη αρκετά γνήσια στοιχεία ήθους, που με λύπη διαπιστώνουμε ότι από καιρό έχουμε χάσει εμείς οι μεγάλοι. Ας σταματήσουν επιτέλους απ' όλους τα πολλά και παχιά λόγια κι ας μιλήσει καλύτερα το βιωμένο παράδειγμα.

M.ΜΩΥΣΗΣ