Η Ορθοδοξία είναι παρεξηγημένη και
μερικές φορές φταίμε κι εμείς γι αυτό. Θελήσαμε να την κάνουμε δυναμική,
δυνατή και ισχυρή θρησκεία. Να την αντιπαραβάλουμε και την υψώσουμε
εμείς. Λησμονήσαμε ότι σύμβολο και δόξα της είναι ο σιωπηλός σταυρός.
Μιλήσαμε για ανυπόκριτη ζωή υποκριτικά. Δημοσιεύσαμε τις ελεημοσύνες
μας. Είπαμε πολλά που δεν τα βιώνουμε. Κάνουμε τους ταπεινούς, για να
μας τιμήσουν. Κάναμε ότι δεν θέλουμε τους επαίνους, ενώ τους περιμέναμε.
Άλλοτε πάλι, θέλοντας να κάνουμε τους γνήσιους, ειρωνευτήκαμε την
ευλάβεια, την παραδοσιοκότητα, την ηθική. Θεωρήσαμε ότι ο μοντερνισμός
του κλήρου είναι συνάντηση με το μοντέρνο κόσμο και ειρωνευτήκαμε
διαρρήδην λευκαθέντες στο θυσιαστήριο λευίτες ως οργανωσιακούς,
παρεκκλησιαστικούς και πουριτανούς. Η αντιοργάνωση συχνά δημιουργεί μία
καλή οργάνωση με όλα τα χαρακτηριστικά της. Βεβαίως η Ορθοδοξία είχε
πάντοτε διάφορες τάσεις κα ποτέ δεν ήταν καλούπι και χυτήριο. Θα
δοξάζεται στην ενότητα, τη σεμνότητα, την ταπεινότητα, την ανεκτικότητα
και τη διακριτικότητα. 
Ο φανατισμός, οι φωνές, οι απειλές, οι τρομολαγνείες, οι ταπεινοσχημίες δεν ανήκουν στην Ορθοδοξία. Αυτή είναι αγκάλη, θείος έρωτας, ελευθερία, σύνεση, αγιασμός και αγιότητα. Είναι κρίμα να περιορίζουμε, να μειώνουμε, να φτωχαίνουμε την Ορθοδοξία με το να θέλουμε να την προβάλλουμε με τρόπους άσχετους ως προς την ουσία της. Ορθοδοξία κύρια σημαίνει ορθοπραξία. Αγάπη και ταπείνωση.
Μ.Μωυσής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου