Θεός και αρετή

Α Ρ Ε Τ Η

 

Κατάλευκό μου περιστέρι
Ζηλεύω πάντα την αξιοπρέπειά σου 
Την αγνότητα και την αρχοντιά σου

Γιατί πάντα, εσύ δεν καταδέχεσαι 
Κι ούτε ποτέ το κάνεις
Στη λάσπη και το βούρκο να κυλιέσαι