
Οι δικές μας κάποτε ανησυχίες και αγωνίες είχαν άλλη ένταση,
διαφορετικό προσανατολισμό και περιεχόμενο, σε σύγκριση με τις σημερινές των
παιδιών μας.
Κάθε εποχή έχει τα δικά της
ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τις δικές της συνθήκες ζωής, τις δικές της ξεχωριστές
ευκαιρίες και δυνατότητες για γνώση και μόρφωση, τα δικά της ερεθίσματα για τα
παιδιά και τις ιδιαίτερες εμπειρίες για τους μεγαλύτερους.
Έτσι είναι η ζωή, αυτή είναι η
αλήθεια της, έτσι πορεύεται η κοινωνία, κι αυτή είναι η φυσιολογική εξέλιξη της
ιστορίας του ανθρώπου, που δημιουργεί τελικά και το αναπόφευκτο χάσμα γενεών,
όπως επικράτησε να λέγεται, και το οποίο (ευτυχώς ανεπιτυχώς) πολλοί από τους
σύγχρονους γονείς επιδιώκουν να γεφυρώσουν.
Είναι αυτοί που δεν καταφέρνουν να συμφιλιωθούν με την πραγματικότητα
και να αποδεχθούν την αυτονόητη και αδιαμφισβήτητη αλήθεια, που θέλει αυτά τα
χάσματα των γενεών στην εξελικτική πορεία της κοινωνίας να συντελούν στην
πρόοδο και τον πολιτισμό, καθώς τα ανεκπλήρωτα όνειρα και οράματα της
προηγούμενης γενιάς αναλαμβάνει η επόμενη να τα προωθήσει.
απόσπασμα απ΄το βιβλίο του Ηλία Μάρκου ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου