Ο Σταυροαναστηθείς

Ο Χριστός εθελούσια πορεύτηκε στον Γολγοθά. Μπορούσε να ξεσηκώσει κατά των σταυρωτών του τον κόσμο. Δεν κατεβαίνει από το σταυρό. Δεν θαυματουργεί τώρα. Υπομένει, πονά, σιωπά. Η υπεροχή του έγκειται στην υπακοή, στην ταπείνωση, στην εγκαρτέρηση. Στο Πραιτόριο είχε πραγματοποιηθεί μία φοβερή σύγκρουση μεταξύ ανθρώπου και Θεανθρώπου, πολιτικής και θεϊκής εξουσίας. Θεού και δαίμονος.
Ο άνθρωπος απορρίπτει την αλήθεια και ασπάζεται το ψέμα. Έτσι ψευτοζεί, δεν χαίρεται την αλήθεια της θεόδοτης ζωής. Ο κόσμος επιλέγει να εξουσιάζεται από τον καίσαρα και όχι το Θεό. Γίνεται υποχείριο πολιτικών ηγεμόνων, εξουσιαστών, διπλωματών, φανατισμένων πολιτικάντηδων, που ξεγελούν οικτρά και τάζουν τα πάντα, μόνο για να κυβερνούν.
Ο άνθρωπος και σήμερα προβάλλει κάτι άλλο στη θέση του Θεού: χρήμα, δόξα, τιμή, ηδονή. Στην κορυφή του Γολγοθά ο Χριστός με τα ματωμένα χέρια του αγκαλιάζει στοργικά τη σύμπασα ανθρωπότητα. Είναι η τέλεια έκφραση της ανυπέρβλητης αγάπης του. Ο Σταυρός σκιάζει τους πάντες. Το ύψος, το πλάτος το βάθος του σταυρού είναι απροσμέτρητο. Η σκιά του σταυρού δημιουργεί ένα εύκρατο κλίμα απαράμιλλης διδαχής. Εδώ παύουν τα παχιά λόγια και μιλούν τα γνήσια έργα της ανιδιοτελούς, θυσιαστικής αγάπης. Είναι ανάγκη να σταθμεύσουμε στη σκιά του σταυρού.
Δεν υπάρχει ποτέ Ανάσταση χωρίς Σταυρό. Πάντοτε προηγείται η Μεγάλη Παρασκευή της Κυριακής του Πάσχα. Ο Χριστός της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι ο Σταυροαναστηθείς.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ - ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ