Στα συντρίμμια των ναρκωτικών

Στην τελευταία τάξη του Δημοτικού κάπνισε το πρώτο του τσιγάρο. Από την Τρίτη Γυμνασίου είχε πολλές, ελεύθερες ολοκληρωμένες σχέσεις με το άλλο φύλο. Πολλά Σαββατόβραδα επέστρεφε σπίτι του μεθυσμένος. Μάλλον Κυριακή πρωί. Αλλά και πολλές άλλες μέρες. Πήρα διάφορα ναρκωτικά. Είχε μια πολύ καλή δίκυκλη μηχανή, νέος, ωραίος, ψηλός και με λεφτά, φοιτητής πολλά χρόνια τώρα. Στάθμευσε στο δεύτερο προς τρίτο έτος. Γονείς διαζευγμένοι, αδέλφια για σπουδές στο εξωτερικό. Κανένας ουσιαστικά πραγματικά δεν ενδιαφερόταν γι αυτόν. Οι γονείς του είχαν χωρίσει όταν ήταν στην Τρίτη Δημοτικού. Θα μου πείτε πως καμιά ιδιαιτερότητα δεν έχει αυτή η ιστορία. Συμφωνώ
Πολλές παρόμοιες υπάρχουν. Δεν θα κάνω τον ιεροκήρυκα. Δεν θα κατηγορήσω κανένα. Πολλοί ψάχνουν στη ζωή τους, μικροί και μεγάλοι, για εύκολες, γρήγορες, άμεσες λύσεις.Δεν θέλουν να σκέφτονται πολύ, να κουράζονται, ν΄αργούν, να καθυστερούν. Η φυγή, η ταχύτητα, η νάρκη, η διασκέδαση νομίζουν θα τους ελευθερώσουν. Τους πελαγώνουν πιο πολύ, τους ταλαιπωρούν, τους απογοητεύουν πικρά. Δεν ήθελα να του μιλήσω στερεότυπα, να του αυξήσω τις ενοχές, να του μεγαλώσω τον πόνο. Καταρχήν χάρηκε που τον άκουσα για ώρα δίχως να τον διακόψω. Να, που κάποιος τον άκουγε δίχως να περιμένει τίποτα από αυτόν. Τούδειξα το αντικρινό κελί του Γέροντα Παίσιου, του είπα μερικές σύντομες ιστορίες γι αυτόν. Τις ρουφούσε. Έφυγε. Έμεινα μόνος στο κελί μου, καθυστέρησα τον ύπνο μου. Μου μίλησε πολύ ανοιχτά, σαν να με γνώριζε από χρόνια. Αυτό μου άρεσε κατά βάθος, αλλά με δυσκόλεψε κιόλας. Δεν νομίζω ότι μετανοούσε για ό, τι έκανε. όμως παραδεχόταν ότι είχε φτάσει σ΄ένα αδιέξοδο. Τα είχε γευτεί όλα. Είχε μπουχτίσει. Δεν είχε βρει όμως αυτό που γύρευε. Χαρά κα ειρήνη.
Μ.Μωυσής